Klasztor

Ják  

Opactwo i kościół poświęcone są św. Jerzemu. Węgierski szlachcic Márton Nagy Jáki (Comes Marthinus Magnus) ufundował kompleks ok. 1220 r. Opat po raz pierwszy wspomniany jest w źródle z 1223 r, wiadomo też, że kościół został poświęcony w 1256 r. przez biskupa Győr. Klasztor prawdopodobnie spłonął przed 1331 r. Wśród właścicieli opactwa byli Thomas Bakócz arcybiskup Ostrzyhomia i rodzina Erdődy. W 1532 r. zostało ono poważnie uszkodzone, a następnie spalone przez Turków. Wszystko wskazuje jednak na to, że klasztor nie był opuszczony przez mnichów w 1562r. W 1566 r. kompleks znowu spłonął. W wyniku pożarów większość budynków uległa zniszczeniu z wyjątkiem bazyliki  i mniejszego kościoła centralnego przed nią. Bazylika jest monumentalną trójnawową budowlą z półkolistymi apsydami. Dziś znana jest po prostu jako kościół miejscowości Ják i stanowi jeden z najwcześniejszych przesiąkniętych znaczeniem symbolicznym i wciąż stojących kościołów romańskich na Węgrzech. Według planów i samej struktury kościół miał kilka faz budowy i nosi ślady renowacji z 1660 r oraz lat 1896-1904. Dlatego też dziś ma formę XIII-wieczną ze średniowiecznymi i barokowymi freskami w środku. Ják słynie też ze swojej bramy  dekorowanej motywami normańskimi. Opatówka ulokowana przy kościele była prawdopodobnie siedzibą  rodziny Ják w epoce średniowiecza. Kaplica św. Jakuba która również znajduje się w kompleksie, służyła jako średniowieczny kościół parafialny od ok 1250 r. Choć nie ma już klasztoru w tym miejscu, kościół wciąż jest czynny i stanowi miejsc wystaw.