Klasztor

Kaposszentjakab  

Klasztor został założony w 1061 r. przez palatyna Ottona z rodu Győr. Dokument fundacyjny jest uważany za pierwszy istniejący akt wystawiony przez szlachcica w Królestwie Węgierskim. Klasztor dedykowany był św. Jakubowi Większemu Apostołowi. Wybudowany został na zamieszkanym już wzgórzu, obok wcześńiejszego kościoła, wybudowanego między VII a IX w., wtedy będącego już prawdopodobnie w ruinie. Kompleks został konsekrowany w 1067 r. w obecności króla Salomona i księcia Gejzy I. Uznawany za znaczący w XIII w., wspominają bowiem o nim liczne, akty z tego okresu. Budynki (włączając w to klasztor, kościół i mniejszą kaplicę, która używana była jako kościół parafialny) pierwotnie powstały w stylu romańskim, następnie odnowione zostały w stylu gotyckim. W XVI w., klasztor Kaposszentjakab był jednym z najważniejszych opactw, ale według pewnych źródeł, klasztor w 1542 r. był opuszczony. Po wiekach zapomnienia, miejsce zostało odkopane w 1960 i w 2014 r. Dziś ruiny klasztoru mieszczą muzeum i służą jako ośrodek kulturalny.